The Happiness Factory Blog

vrijdag 30 december 2011

2011: Wie doet er 'beter'?

Op het moment van schrijven, zal het jaar 2011 nog net iets meer dan 24 uur meegaan.
Op zich een eigenaardig gegeven, want heel strikt genomen is de jaarwisseling ook niets meer dan een imaginaire grens die we onszelf massaal opleggen. En die fictieve grens brengt dan met zich mee dat we al even massaal achterom gaan kijken.
Tijd voor de jaaroverzichten, de lijstjes van meest opmerkelijke feiten en personen, meest gelezen artikeltjes,... en noem maar op wat voor markante en minder markante zaken er naar voren worden gebracht.

Op zich kan dit allemaal heel leuk en interessant zijn, al blijft de meest prangende vraag:
Hoe ziet jouw eigen persoonlijke jaaroverzicht eruit, en wat betekende 2011 voor jou?


vrijdag 23 december 2011

Search for the hero inside yourself!

Kerstmis, een moment van rust en vrede. Een moment van aandacht en liefde.
Een moment om eens extra stil te staan bij wie er nu eigenlijk speciaal is in je leven.
Een moment om je af te vragen wie de helden in jouw leven zijn.

De helden in jouw leven hoeven helemaal geen idolen of onbereikbare supersterren te zijn.

dinsdag 6 december 2011

Gedreven door passie verbind je de bolletjes...

Naar aanleiding van het blogstukje "Is bloggen maar wat blablabla...of zit er meer achter?" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/is-bloggen-maar-wat-blablablaof-zit-er.html), en in navolging van de eerder verschenen stukjes hierover "Verhaaltjes voor volwassenen..." (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/verhaaltjes-voor-volwassenen.html) en "Knijp je ogen dicht en zie meer!" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/knijp-je-ogen-dicht-en-zie-meer.html), komt dan hier het sluitstuk van deze trilogie.

Net zoals met een goede film of mooi vuurwerk, komt de climax altijd op het einde. En dat is met dit stukje ook zo. Hier kijk ik al weken naar uit om het te kunnen schrijven. Al was al het voorgaande nu eenmaal nodig om deze climax te kunnen bereiken.

De combinatie tussen verhaaltjes vertellen - waarbij je toch een algemeen en groot geheel wil wegzetten - en het in detail focussen op iets - waarbij dan weer net een heel deel van de wereld wegvalt - schept nu net een heel bijzonder spanningsveld!

woensdag 30 november 2011

Knijp je ogen dicht en zie meer!

In het blogje van 8 november "Is bloggen maar wat blablabla...of zit er meer achter?" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/is-bloggen-maar-wat-blablablaof-zit-er.html), had ik als een van de achterliggende items aangegeven dat focus een belangrijk onderdeel is om een blog te doen slagen.

Zoals beloofd, ging ik daar nog eens specifiek op terugkomen, en het element focus nog eens extra onder de aandacht brengen.

vrijdag 18 november 2011

If I should have a daughter...

If I should have a daughter, instead of Dad she's gonna call me Point B, because that way she knows that no matter what happens, at least she can always find her way to me.
And I'm going to paint solar systems on the backs of her hands, so she has to learn the entire universe before she can say: "Oh, I know that like the back of my hand.".
And she's going to learn that this life will hit you hard in the face, waiting for you to get back up just so it can kick you in the stomach. But getting the wind knocked out of you is the only way to remind your lungs how much they like the taste of air.

There is hurt here that cannot be fixed by Band-Aids or poetry. So the first time she realizes that Wonder Woman isn't coming, I'll make sure she knows she doesn't have to wear the cape all by herself.
Because no matter how wide you stretch your fingers, your hands will always be too small to catch all the pain you want to heal.

Believe me, I've tried.

"And, baby," I'll tell her, "don't keep your nose up in the air like that. I know that trick, I've done it a million times. You're just smelling for smoke so you can follow the trail back to a burning house, so you can find the boy who lost everything in the fire to see if you can save him.
Or else find the boy who lit the fire in the first place, to see if you can change him."

But I know she will anyway, so instead I'll always keep an extra supply of chocolate and rain boots nearby, because there is no heartbreak that chocolate can't fix.
Okay, there's a few heartbreaks that chocolate can't fix.
But that's what the rain boots are for. Because rain will wash away everything, if you let it.

I want her to look at the world through the underside of a glass-bottom boat, to look through a microscope at the galaxies that exist on the pinpoint of a human mind, because that's the way my mom taught me.
That there'll be days like this:
When you open your hands to catch and wind up with only blisters and bruises.
When you step out of the phone booth and try to fly and the very people you want to save are the ones standing on your cape.
When your boots will fill with rain, and you'll be up to your knees in disappointment.

And those are the very days you have all the more reason to say thank you. Because there's nothing more beautiful than the way the ocean refuses to stop kissing the shoreline, no matter how many times it's swept away.

You will put the wind in winsome...(and lose some).
You will put the star in starting over...(and over).
And no matter how many land mines erupt in a minute, be sure your mind lands on the beauty of this funny place called life.
And yes, on a scale from one to over-trusting, I am pretty damn naive.
But I want her to know that this world is made out of sugar. It can crumble so easily, but don't be afraid to stick your tongue out and taste it.

"Baby," I'll tell her, "remember, your momma is a worrier, and your poppa is a warrior, and you are the girl with small hands and big eyes who never stops asking for more."
Remember that good things come in three...and so do bad things.
And always apologize when you've done something wrong.
But don't you ever apologize for the way your eyes refuse to stop shining.
Your voice is small, but don't ever stop singing.

And when they finally hand you heartache, when they slip war and hatred under your door and offer you handouts on street-corners of cynicism and defeat...
...you tell them that they really ought to meet your father!

(Op basis van "If I should have a daughter" door Sarah Kay)


Welkom op deze planeet, Jitte.

18 november 2011 - 2u01 - 2770gr - 48cm




.

dinsdag 15 november 2011

Verhaaltjes voor volwassenen...

Onze ouders en grootouders hebben ons vroeger als kind allemaal wel verhaaltjes verteld. Soms sprookjes die al generaties lang meegaan en overleven, soms verhaaltjes over hun eigen leven ("in onzen tijd..."), verhaaltjes over dingen die ze zelf hebben meegemaakt, en sommigen waren misschien wel zodanig creatief om zelf verhaaltjes te bedenken.

En ik durf er voor wedden dat we dat allemaal heerlijk vonden. Op de schoot bij grootvader aan het haardvuur...
Of als we wat ouder worden, elkaar bang maken met spookverhalen.
Als we nog ouder worden, blijven we het ook doen. Opscheppen over het weekend en al die spannende dingen die we hebben meegemaakt. Of een zeer gedetailleerde beschrijving van die wereldgoal die je maakte tijdens je laatste voetbalwedstrijd.

Eigenlijk vertellen we allemaal permanent verhaaltjes aan elkaar, en grotendeels zonder het zelf te weten. En wanneer we die onderbewuste gave dan plots bewust gaan benoemen, krijgen er velen een krop in de keel.

dinsdag 8 november 2011

Is bloggen maar wat blablabla...of zit er meer achter?

Onlangs kreeg ik de vraag hoe ik er toch in slaag om week na week een nieuw onderwerp te vinden voor een blogstukje en daar keer op keer toch weer iets rond te schrijven dat de lezers kan boeien.

Eigenlijk had ik nog nooit echt stilgestaan bij die vraag...
En nu ik het wel doe, vormt het op zich weer een mooi onderwerp voor mijn volgend stukje.
Meer zelfs! Dit onderwerp heeft zodanig veel facetten en vertoont zodanig veel raakpunten dat ik vanuit deze ene insteek een volledige maand kan vullen. Er zullen dus in totaal 4 stukjes geschreven worden die allemaal vertrekken vanuit deze ene basisgedachte:
Wat is er nodig om en wat zijn de effecten van week na week een blogje te schrijven? 

Hier alvast het eerste deel van de vier, wat een introductie zal zijn voor wat jullie nog allemaal staat te wachten:

maandag 24 oktober 2011

Ben ik een freak of gewoon anders?

In het blogstukje van 28 juni 2011 met als titel "Unquestioned assumptions" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/06/unquestioned-assumptions.html) kon je het filmpje bekijken van Derek Sivers met de titel "Weird, of just different?".
De verwondering die wij kunnen hebben bij dingen die ons onbekend zijn, wordt zo mooi tot uiting gebracht.
In dat blogstukje heb ik die verwondering herleid naar het feit dat ieder van ons heel veel aannames doet vanuit zijn dagelijkse ervaringen, en daardoor een bepaalde indeling gaat maken tussen 'normaal' en 'anders', waardoor weer een stukje van de realiteit verloren gaat.
Die gedachtekronkel moet ik nu niet meer herhalen.

Vandaag wil ik het hebben over het feit dat ik die 'theorie' net aan den lijven heb mogen ondervinden.

Dus, een praktisch verhaaltje over een zonnige, goudgele, oktober-zondagmorgen, een fietskar en fantastische papa-zoon-relatie...

maandag 17 oktober 2011

Gelukkig zijn

Gelukkig zijn...
Waar leg je de nadruk op? Op "gelukkig" of op "zijn"?
Als je de klemtoon legt op "gelukkig", komen deze 2 woorden meer over als een wens naar het geluk.
Als je de klemtoon legt op "zijn", komt het meer over als het geluk dat je vindt door simpelweg "te zijn".

Het geluk vinden door "te zijn", dat is waar volgende animatie ook over gaat:


Van alle blogstukjes die al op deze Inspiflectie-blog zijn verschenen, vormt dit een mooie samenvatting:

zondag 9 oktober 2011

Rust en ruimte in je omgeving en in je hoofd

122 ongelezen emails, een agenda die uit zijn voegen barst, ToDo-lijstjes waar geen einde aan lijkt te komen, en talloze problemen/uitdagingen die je aandacht trekken en je afleiden. En om het geheel helemaal compleet te maken is dit niet alleen in je professionele situatie zo, maar je privé situatie geeft je al evenmin ademruimte.

Op zo'n momenten verlang je er zodanig hard naar, en wou je even dat onderstaande kamer echt bestond.

Er bestaan dan wel heel veel trucjes om je tijdsbesteding onder controle te houden (Time Management, GTD, ... en alle mogelijke varianten), er bestaan ook wel methoden om voor jezelf even te ontsnappen uit de drukte (sporten, meditatie, mindfulness,... en ook hier alle combinaties en modegrillen).
Maar wat als je al die middeltjes kent, en er toch even niet meer uit komt of er niet in slaagt om met deze hulpmiddelen echt tot resultaat te komen?

donderdag 29 september 2011

Voorbij de training...

Vorige week kon je een blog-stukje lezen over Teamwork (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/09/teamwork.html).
Nog zo'n fascinerend voorbeeld van teamwork wil ik jullie zeker niet onthouden:


Zulke prestaties waarbij een kleine misser of uitschuiver van één iemand een directe impact heeft op heel het team, bereik je echter niet alleen door goed teamwork. Hier komt ook heel hard werken, vastberadenheid, vasthoudendheid, een zeer sterke wil om te slagen en een onwaarschijnlijke drang naar perfectie mee aan te pas. En dit alles keer op keer, honderden of zelfs duizenden repetities, trainingen en optredens lang.

Dit is trouwens een constante die je zult terugvinden bij alle uitmuntende fysieke prestaties: inspanning brengt je in quasi al zulke gevallen tot resultaat. Wie hard werkt, zal veel bereiken. Wie harder werkt, zal nog meer bereiken.

Gelukkig is dat niet altijd zo, en vooral bij niet-fysieke activiteiten zien we daar een groot onderscheid. Daar kun je ook uitmuntend zijn zonder dat het je zweet hoeft te kosten.
Voor dit blogje zou ons dat echter te ver leiden.
Nu beperken we ons even tot de uitmuntendheid gerelateerd aan fysieke inspanningen.

donderdag 22 september 2011

Teamwork

Teamwork: Together Everyone Achieves More
Samen bereikt ieder individu meer.
en
In een team is het geheel meer dan de som van de individuen.

Uitspraken die allemaal wijdverspreid zijn, en die de kern aangeven van waar het om draait.
Ergens weten we dat allemaal wel, en toch blijft het moeilijk om een goed werkend en geolied team te verkrijgen.

Hier even een filmpje van hoe het niet moet:


De vraag is dan natuurlijk hoe het wel moet...

donderdag 15 september 2011

The power of one



Eén persoon is voldoende om een tank tegen te houden, één persoon is voldoende om een beweging op gang te brengen, één actie is voldoende om de aandacht te vestigen.
En die ene persoon, of die ene actie kan het verschil maken.

Sterker nog, die ene persoon kun jij zelf zijn, en die ene actie kan van jou komen.

De vraag is dus eenvoudig:

  • Wat houd jou tegen om die ene persoon te zijn?
  • Wat houd jou tegen om die ene actie te nemen?

donderdag 8 september 2011

Drive

De slogan van The Happiness Factory is:
Bring Drive To Your Life
De slogan van THF-Business is:
Bring Drive To Your Organisation
Heel duidelijk dat het woord "drive" dus een centrale rol inneemt.
De vraag is natuurlijk wel wat dat woordje "drive" nu precies inhoudt en met zich meebrengt.

Dit kunnen we verklaren vanuit verschillende invalshoeken.
Laten we beginnen met de letterlijke verklaring volgens Cambridge Dictionary:

zaterdag 27 augustus 2011

Coaching, vandaag werken aan de toekomst van morgen!

Tijdens mijn laatste vakantie, een paar weken geleden, viel het mij op hoe mijn aandacht steeds werd afgeleid naar de de vele "studieobjecten" die zich rond mij bevonden. Zelfs al ben je op vakantie, dan kun je het knopje van "coach zijn" niet uitschakelen. Dat in combinatie met mijn vaderrol - die zich samen met m'n zoontje al 14 maanden aan het ontwikkelen is - maakte dat ik vooral lette op hoe families hun vakantie beleven, hoe ze met elkaar omgaan, of er spanningen aanwezig waren of alles eerder van een leien dakje liep,...

Je ziet dan net zoveel verschillen als dat je families ziet. Je ziet heel gestroomlijnde families, en je ziet families waar het elke minuut vechten is om vooruit te komen.
Naast deze extremen heb ik toch moeten vaststellen dat het merendeel van de opvoedings- en omgangsmethoden die ik ouders heb zien gebruiken, me helemaal niet aanspreken. Bovendien kon ik ook vaststellen dat die methoden helemaal niet effectief waren. Of om het anders te zeggen: datgene wat de ouder ermee wou bereiken, liep uiteindelijk toch wel anders af...


maandag 22 augustus 2011

Het geluk in een hashtag #


Pukkelpop 2011, een ravage en een ramp.
Er wordt nog steeds hevig gediscussieerd of er dingen zijn misgelopen of niet, of het overroepen is of niet, of er iemand iets verweten kan worden of alles volgens de juiste voorschriften is gelopen,...
In zulke discussies wil ik me niet mengen. Dat laat ik aan de deskundigen en aan de aanwezigen om daarover te kunnen oordelen.

Waar ik het wel over wil hebben, en wat ik wel zelf van zeer nabij heb mogen meemaken, is de overweldigende solidariteit die direct na het verspreiden van het nieuws op gang is gekomen.
Dit was werkelijk IMPRESSIONANT!

woensdag 3 augustus 2011

"Think different"


Here's to the crazy ones. The misfits. The rebels. The troublemakers. The round pegs in the square holes. The ones who see things differently. They're not fond of rules, and they have no respect for the status quo. You can quote them, disagree with them, glorify and vilify them. About the only thing you can't do is ignore them because they change things. They push the human race forward. And while some may see them as the crazy ones, we see genius. Because the people who are crazy enough to think they can change the world, are the ones who do.
En hoe zit het met jou? Ben jij "gek" genoeg om de wereld te veranderen?

woensdag 27 juli 2011

Vakantie is een beetje zoals Nieuwjaar


De periode van zomerse vakanties is volop aan de gang.
Diegenen die nog moeten vertrekken zijn de laatste zaken aan het afronden en de dagen aan het aftellen tot het zover is.
Diegenen die al terug zijn, verschijnen met volle batterijtjes, nieuwe moed en nieuwe voornemens terug op het toneel.

Vanuit dat opzicht gelijkt vakantie heel sterk op Nieuwjaar. De laatste dagen voor Nieuwjaar zijn we ook bezig met de laatste dingen af te ronden zodat we het jaar met een gerust gemoed kunnen afsluiten. En bij de start van het nieuwe jaar vertrekken we steevast met goede voornemens.

Ergens is de vakantieperiode misschien wel een betere periode om die voornemens te maken en ook te verwezenlijken, en zeker wanneer je ook rekening houdt met een paar handige trucjes.

dinsdag 12 juli 2011

De wijsheid van de volksmond

Pieter Breugel schilderde de rijkdom van volksuitspraken al in zijn schilderij over spreekwoorden.
(een interactieve versie van het schilderij waar je de verschillende spreekwoorden kunt ontdekken, vind je hier: http://www.spreekwoord.nl/pieter_brueghel/brueghel_afbeelding.php)

Het leuke aan al deze uitspraken, gezegden en spreekwoorden is dat ze een absolute bron van waarheid bevatten, en tot op de dag van vandaag geldig blijven.
Een spreekwoord komt dan ook maar tot stand door generatie na generatie zichzelf bewezen te hebben, en overgedragen te zijn.

Meestal gebruiken we zulke gezegden, uitspraken of spreuken wanneer een gebeurtenis zich heeft voorgedaan, we deze herkennen, en dan maken we de link met de spreuk. Bijvoorbeeld: je hoort wat geruchten of dingen waar je niet helemaal zeker van bent, en dan maak je de link door te zeggen "Waar rook is, is vuur...".
Maar wat nu als we die logica eens zouden omdraaien?

dinsdag 5 juli 2011

Leren van een éénjarige!

Afgelopen weekend zat ik te kijken naar hoe mijn zoontje aan het spelen was. Wat ik zag was eigenlijk verbluffend! Als je goed naar een spelend kind kijkt, dan doen ze veel meer dan enkel op een amusante manier de tijd doorbrengen.
Het spelen is heel duidelijk een manier van ontdekken en van dingen uittesten. Spelen is dus leren!
Hiermee vertel ik zeker niets nieuws, en over het spelenderwijs leren is al heel veel geschreven en gepubliceerd. Het is echter een hele belevenis om het naast de theorie ook eens echt in de praktijk te zien gebeuren.
En dat, samen met een paar vertaalslagen naar de "volwassen wereld" wil ik graag met jullie delen.


dinsdag 28 juni 2011

"Unquestioned assumptions"

Ooit in de situatie gezeten waarin je volledig overtuigd was van je eigen gelijk?
Ooit bepaalde dingen zomaar aangenomen zonder er jezelf vragen bij te stellen?
Jezelf er ooit al op betrapt dat je bepaalde dingen doet of denkt zonder er nog bij stil te staan?
Al eens sterk gegeneraliseerd, zoals bijvoorbeeld "alle ingenieurs zijn handymannen"?

In zekere zin en in zekere situaties is het heel handig en nuttig om bepaalde automatismen te hebben aangeleerd of te bezitten. Denk bijvoorbeeld maar eens aan autorijden. Zolang je het automatisme niet hebt, en je moet nadenken over elke handeling die je met je handen en voeten moet uitvoeren, zul je nooit vlot rijden.

Langs de andere kant kunnen zulke automatismen ook een enorme hindernis vormen, en kun je op die manier jezelf enorme beperkingen opleggen door niet meer open te staan voor andere zienswijzen of invalshoeken.

Een mooi voorbeeld hiervan is dit filmpje. Het zal je op bepaalde vlakken toch een nieuw inzicht geven:


zondag 19 juni 2011

"Attitude is Altitude"

Dat attitude belangrijker is dan kennis of ervaring, is al door velen om- en beschreven. Nochtans zien we dagelijks - in bijvoorbeeld selectieprocedures - dat er toch nog een groot verschil is tussen dat ideaalbeeld en de keuzes die gemaakt worden in de harde realiteit.
Soms lijkt het dan wel alsof we de ideologie ondersteunen wanneer we in een filosofisch of profilerend gesprek zitten, en het dan plotsklaps terug vergeten wanneer we met onze 2 voeten in de realiteit komen.

Dat zijn dan de momenten wanneer jonge sollicitanten, met een hoog potentieel en jammer genoeg beperkte werkervaring, enerzijds te horen krijgen dat ze overgekwalificeerd zijn, en anderzijds horen dat ze te weinig relevante ervaring kunnen voorleggen...
Zonder de rekruteurs te willen viseren, geef ik dit als voorbeeld omdat het zo sprekend het onevenwicht beschrijft tussen attitude en ervaring.

Daarnaast zijn er continu en in elke richting voorbeelden te vinden waar de juiste attitude van doorslaggevend belang kan zijn, en dus van veel hogere waarde is dan gelijk welke kennis of gelijk welke ervaring.

Het ongelooflijke, schitterende en vooral inspirerende verhaal van Nick Vujicic kan hopelijk bijdragen om onze kijk op het belang van attitude bij te stellen. Of zoals Nick Vujicic het zelf aangeeft:
"Attitude is Altitude!"

zondag 12 juni 2011

WYSIWYG

Voor diegenen die met HMI's werken zal de term WYSIWYG geen onbekende zijn.
Echter geen nood voor diegene die de term niet kennen, hier zal ik het toch in een ander daglicht gebruiken.
Laat me al eens eerst beginnen met met de term volledig te maken:
WYSIWYG = What You See Is What You Get
De term wordt in heel wat HMI's (HMI = Human Machine Interface) gebruikt om het de gebruiker eenvoudig te maken: hij moet namelijk geen interpretatie meer maken van de data van de machine. Wat hij te zien krijgt is namelijk ook wat hij uiteindelijk zal verkrijgen. Of om het even praktisch te maken: MS-Word werkt bijvoorbeeld WYSIWYG: de layout die je op het computerscherm ziet, zal ook de layout zijn die uiteindelijk op je blad komt bij het afdrukken.

Tot daar het technische. Nu kun je jezelf natuurlijk de vraag de stellen wat dat WYSIWYG-gedoe te maken heeft met geluk?
Wel, daar is het volgende filmpje een hele goede aanzet voor:


dinsdag 31 mei 2011

"We forgot what it is to be pioneers"

Onlangs had ik de mogelijkheid om een bezoekje te brengen aan de Solar Impulse. Dit is een vliegtuigje dat zuiver vliegt op zonne-energie. En "zuiver" mag je dan ook wel letterlijk nemen, want het is dus een "zero emission" toestel.
Omdat ik de achtergrond van het toestel een beetje ken, waren mijn verwachtingen eerder laag. Het is een vliegtuigje dat totaal uit verhouding is (een gigantische spanwijdte met een ridicuul klein bakje eronder), het vliegt met een maximum snelheid van 70km/uur, en als het landt, moeten de vleugels ondersteund worden door 2 fietsers. Het leek me dus eerder een knutselwerkje dan een technologisch hoogstandje. En waarom het vliegtuigje nu precies te zien was op Brussels Airport, was al evenzeer een groot raadsel.

Mijn basisperceptie leek echter VOLLEDIG foutief! En de toespraak van Betrand Piccard heeft dat heel duidelijk gemaakt.

woensdag 25 mei 2011

The Fun Theory



Het filmpje geeft duidelijk de slogan "Fun can obviously change behaviour for the better" weer.
En het resultaat van deze vuilbak liegt er ook niet om: er kwam 41kg meer vuilnis in deze vuilbak terecht dan in een 'normale' vuilbak.

Voor mensen die dagelijks met (gedrags)verandering bezig zijn, zou dit dan toch wel een fantastische oplossing zijn: maak voor de dingen die je wilt veranderen een zo aantrekkelijk en leuk mogelijk alternatief, en de verandering zal zichzelf doorzetten.
Zou het werkelijk zo simpel zijn?

Ook een ander filmpje geeft hetzelfde resultaat:

vrijdag 13 mei 2011

Wat we kunnen leren van Google, Facebook, Pixar, Flickr,...

Google, Facebook, Pixar, Flickr, ... allemaal klinkende namen.
En het zijn niet alleen de namen die zwaar klinken, het zijn ook de cijfers die spreken. Met elk enkele miljarden euro als omzet zijn dit gegarandeerd grote spelers.
De vraag die je jezelf dan kan stellen is hoe het komt dat zulke immense cijfers worden gehaald. Wat maakt deze bedrijven zo uniek? Of is het gewoon een orde van grootte die meespeelt?
Maar als het enkel het volume is dat deze cijfers genereert, hoe is het dan mogelijk dat deze bedrijven zo groot geworden zijn? Wetende dat zowel Facebook als Google oorspronkelijk opgericht werden door een paar studenten aan de universiteit (Facebook) of werden uitgewerkt in een garagebox (Google).
Bovendien gaat het er blijkbaar ook heel "anders" aan toe binnen deze bedrijven dan we gewend zijn van zulke mastodonten van bedrijven. Denk maar aan de beelden die we allemaal wel kennen van medewerkers die op hun skateboard door de gangen bollen. Of het Faceball spel van Flickr:

Faceball, a documentary from Face Ball on Vimeo.
En blijkbaar slaat het geheel ook wel gigantisch aan, want Google krijgt zo ongeveer een 5000 sollicitaties per dag te verwerken.
Dus wat maakt dit nu allemaal zo speciaal?

zaterdag 30 april 2011

De kracht van woorden...

(Slechts) 26 letters in het alfabet.
En met die 26 letters vormen we ongeveer 240000 verschillende woorden die geregistreerd staan in de Grote Van Dale. Wetende dat dit enkel de woorden van het 'algemeen' Nederlands zijn. Daarnaast bestaat er nog onnoemelijk veel vakjargon en samengestelde woorden.
Met die 26 lettertjes kunnen we dus een bijna onuitputtelijke woordenschat vormen.
En deze woordenschat is enorm belangrijk. De juiste woorden op het juiste moment gebruiken, kan een kunst op zich zijn.
Wanneer ik dit schrijf denken velen misschien al aan culturele-theater-monologen (wat het ook zeker zou kunnen zijn), al hoeft het niet altijd hoogdravend of zwaar cultureel te zijn om een zware impact te hebben.

Sommige woorden staan zelfs in ons collectief geheugen gegrift:

donderdag 21 april 2011

Wanneer liefde het antwoord is...

Afgelopen weekend heb ik een unieke gebeurtenis mogen meemaken: mijn eigen huwelijksfeest!
Tijdens deze ganse dag ben ik meermaals verbaasd geworden door mensen die boven zichzelf uitgestegen zijn. De organisatoren van de receptie in onze straat hebben vriend en vijand verrast door als één blok een onvergetelijk spektakel op poten te zetten. Daarnaast waren alle aspecten van het avondfeest tot in het kleinste detail compleet af, en kregen we van bijna alle aanwezigen commentaren zoals "KNALFEEST", "onwaarschijnlijk leuk feest", en "amazing DJ's!"!
Meermaals heb ik mezelf die dag de vraag gesteld waaraan ik/wij al die overtreffende trappen nu eigenlijk verdiend hebben. We doen toch maar gewoon ons ding...

maandag 11 april 2011

De lokroep van de natuur

De dagen worden langer, mooier, en warmer. De natuur is langzaam aan het ontploffen: bloesems, groene blaadjes, bloemen, nieuwe scheutjes,...
De vogeltjes beginnen te kwetteren, en alle diertjes genieten ervan om buiten te zijn. Zo ook ervaren velen van ons de lokroep van de natuur. Telkens als het mooi weer is, willen we buiten zijn. En als dat niet lukt, vragen we ons op zulke momenten af waarom we toch binnen moeten zitten. We zouden tenslotte veel liever op een terrasje genieten, of een rustig wandelingetje doen in het lentezonnetje.
Diegenen die een tuin(tje) hebben, beginnen er terug met plezier in te werken. Het is een plezier om zweet te laten in deze lentezon bij het onderhoud van onze grasperkjes, moestuintjes, heggen en heesters.

We worden allemaal overvallen door deze lokroep. De vraag is dan of we hier aan moeten toegeven of dit eerder moeten negeren...

woensdag 30 maart 2011

Geluk als een concurrentieel voordeel!

De economie in onze regio's, bestaat steeds meer uit service en dienstverlening dan uit echte maak-industrie. Dit is een trend die al een tijdje bezig is, en het ziet er niet naar uit dat deze trend zal omkeren.
Een gevolg hiervan is dat de economie ook steeds meer "kennis-werkers" nodig heeft dan echte "productie-handen".

Gelukkig is ons onderwijssysteem hier dan ook op voorzien, en dankzij alle hogescholen en universiteiten, en de enorme variëteit aan opleidingen en studiekeuzes, bereiden we onze hersenen tijdens onze studieperiode stevig voor.
We kweken intelligentie, we trainen onze technische inzichten, en we doordringen onze hersenen met centimeters dikke cursussen.
En gelukkig maar, want eenmaal we afstuderen, zullen we hier ook op gerekruteerd worden. We zullen tenslotte moeten fungeren als een "kennis-werker", dus kunnen we ook maar beter zien dat we alle kennis in huis hebben. En OK, we moeten dan nog wel ervaring opbouwen, maar dat is dan ook de reden waarom we een carrière voor de boeg hebben.

Is het dat?
Of spelen er toch ook nog andere zaken mee?

Recent onderzoek heeft uitgewezen dat slechts 25% van de successen binnen je job gebaseerd zijn op intelligentie en technische vaardigheden.
En wat dan met de andere 75%?

donderdag 24 maart 2011

Earth Hour


(bekijk het filmpje op YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=4Mxjbip6y04)


Earth Hour is een initiatief dat in 2007 in Australië startte. Op een kleine 4 jaar tijd is Earth Hour uitgegroeid tot een wereldwijd evenement waar nu duizenden steden, en miljoenen mensen aan deelnemen.
Het doel van Earth Hour bestaat erin om gedurende 1 uur alle lichten te doven, en zo massa's energie te besparen, wat dan weer verregaande positieve gevolgen heeft voor het milieu.

De editie van 2011 - die komende zaterdag (26/03/2011) tussen 20u30 en 21u30 zal plaatsvinden - staat in het teken van "Go beyond the hour". Ga dus verder dan enkel dat ene uur, en ga verder dan enkel de lichten doven. Schakel bijvoorbeeld alle elektrische installaties uit en niet enkel de lichten, of maak er een gewoonte van om voor jezelf een dagelijkse mini versie van Earth Hour te beleven, of neem wat vaker de fiets,... Kortom, zoveel mogelijkheden om een positieve bijdrage te leveren aan het milieu.

Meer over Earth Hour zelf, kun je terugvinden op de website http://www.earthhour.org

Los van het inhoudelijke aspect van Earth Hour kun je je natuurlijk wel de vraag stellen waarom dit mee op de Inspiflectie blog van The Happiness Factory verschijnt. Wat heeft Earth Hour te maken met geluk?

woensdag 16 maart 2011

Water...


(bekijk het filmpje op YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=kbVPnqJ73xQ)

99,66% van al het water op aarde zit in de zee, de ijskappen en gletsjers, en in diep grondwater. De overige 0,34% neemt actief deel aan de waterkringloop. Uit dit kleine deeltje moeten wij onder anderen ons drinkwater halen.
Het volume is dus beperkt, en de spreiding op aarde ongelijk.
Vrij en ongelimiteerd kunnen beschikken over zuiver drinkwater is dan ook een enorm voorrecht.

Deze problematiek krijgt binnen enkele dagen heel wat aandacht. 22 maart is namelijk de World Water Day.
En vanaf 19 maart tem 22 maart vindt er de actie The World Walks For Water plaats.

Dat zuiver drinkwater belangrijk is, en dat onzuiver en besmet drinkwater dodelijk is, weten we ongetwijfeld allemaal (of we er daardoor ook spaarzamer of verstandiger mee omspringen is iets anders...).
Wat je misschien nog niet wist, is dat het drinken van water ook een heel positieve bijdrage kan leveren aan je geluksgevoel!

dinsdag 8 maart 2011

Hoop doet leven...letterlijk!


Het placebo-effect kennen we allemaal wel. We nemen een pilletje - dat eigenlijk geen werkzame bestanddelen bevat - en alleen door het idee dat het pilletje ons zal helpen, voelen we ons beter.

Een heel krachtig voorbeeld van hoe onze geest ons lichaam kan sturen.

Binnen de geneeskunde is dit dan ook een gekend fenomeen, en wordt het dan ook regelmatig gebruikt als controlemiddel om vast te stellen of een geneesmiddel ook echt "werkt", en niet enkel het placebo-effect opwekt.

Als dit gegeven echt zo sterk werkt, en we kunnen op die manier onze geest gebruiken om ons lichaam en onze daden te sturen, dan kunnen we dit effect ook op andere vlakken gebruiken.

donderdag 3 maart 2011

Echte vriendschap is...

Wie de laatste dagen/weken eens heeft rondgekeken naar de reclameborden in het straatbeeld, zal ongetwijfeld affiches zoals de deze al wel gezien hebben:
Met zulke slogans maakt Proximus Generation momenteel reclame voor hun "Internet On GSM" product.
Daarnaast profileert Proximus Generation zich al veel langer als "de officiële sponsor van de vriendschap".

Deze permanente verwijzing naar vriendschap op elke hoek van de straat, samen met de wetenschap dat "connect..." (=vriendschapsbanden sluiten en dingen met die vrienden delen) nummer één staat in de top van vijf van meest invloedrijke acties om de Happy Planet Index te verhogen, maken dat ik me eigenlijk de vraag stel:
"Wat is vriendschap eigenlijk?"
En daarnaast ook: "Welke rol spelen de social media daar eigenlijk in?"

maandag 21 februari 2011

Kun jij genieten van een onverwacht moment?

Wat doe jij als je een straatmuzikant hoort en ziet spelen?
Loop je er zomaar voorbij zonder er aandacht aan te besteden? Geef je hem snel wat klein geld uit beleefdheid? Stop je even om de muziek in je op te nemen en de muzikant een kans te geven om zijn talent te tonen?

The Washington Post deed een experiment om te zien hoe voorbijgangers reageren op zo'n situatie.
Bekijk hier het filmpje van het experiment:

(Video via YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=hnOPu0_YWhw)

Als je het bekijkt, zul je op het eerste zicht niets speciaals zien. Er zijn mensen die voorbij lopen, er zijn mensen die wat klein geld geven, er zijn mensen die even blijven luisteren.
Een dagelijkse situatie zou je zo zeggen... of zit er toch meer in dit experiment verborgen?

maandag 14 februari 2011

Je hebt alles...behalve een gelukkig gevoel.

Veel van mijn klanten (coachees zoals we dat in coach-termen zo mooi uitdrukken) komen naar mij met een specifieke vraag of een specifiek doel voor ogen. Ze willen dus duidelijk iets in hun leven aanpakken, veranderen, of verwezenlijken.

Wat nu als je geen nood hebt aan zulke veranderingen, en je jezelf toch niet helemaal lekker in je vel voelt?
Wat als je alles in je leven hebt - zowel materieel als mentaal - om gelukkig te zijn, en je om een of andere reden toch geen gelukzalig gevoel hebt?
Wat als je - zelfs na meerdere reflecties - geen enkel verbeterpuntje kan vinden in je leven, en je toch een licht depressief gevoel hebt?

Op quasi alle elementen van je leven, kun je wel op een of andere wijze invloed uitoefenen. Door die invloed ben je in staat om het stuur van je eigen leven zelf in de hand te nemen, en zelf resoluut voor je weg naar geluk te kiezen.
Slechts in heel uitzonderlijke gevallen, kan het gebeuren dat je echt beïnvloed wordt door externe factoren, die volledig buiten je bereik liggen, en negatief inwerken op je gevoel.

dinsdag 8 februari 2011

Leider of volger?


(Bekijk het filmpje via YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=GA8z7f7a2Pk)

Uit dit filmpje kunnen we heel veel leren over leiderschap en hoe onze omgeving daarop reageert.
Het begin is eenvoudig: Er staat iemand te dansen. Op dat moment zal hij nog door heel veel omringende mensen aanzien worden als een of ander raar schepsel, of ze vinden dat hij zich belachelijk maakt.
Dit is al direct een heel belangrijke les: als je iets teweeg wil brengen, zal je de moed moeten hebben om je nek uit te steken. En als je wil dat er gevolg gegeven wordt aan het voorbeeld dat je stelt (hoe belachelijk dat op dat moment misschien nog mag lijken), zal je ook met iets heel eenvoudigs moeten beginnen. Of zoals het filmpje laat zien: dansen is iets dat eigenlijk iedereen wel kan.

Na 20 seconden in het filmpje gebeurt er iets heel speciaals...

dinsdag 1 februari 2011

De ondernemer van je eigen leven

Wanneer we vacatures bekijken, zien we heel dikwijls woorden zoals 'ondernemend', 'ondernemer' en 'ondernemerschap' opduiken in de profielbeschrijving van de gezochte kandidaat. Om even exact te zijn: stepstone.be geeft 343 zoekresultaten wanneer je als trefwoorden deze 3 zoektermen ingeeft.

Blijkbaar is het dus echt wel iets dat bedrijven van mensen verlangen.
De vraag is dan: wat zoeken die bedrjven nu echt als ze deze termen in hun vacatures opnemen?

Kijken we in een woordenboek, dan komen we op het volgende uit:
  • Ondernemend: Geneigd om uit jezelf wat te doen
  • Ondernemer: Iemand die een bedrijf heeft, die zaken doet
  • Ondernemerschap: Hoedanigheid van ondernemer zijn
Als we iets verder kijken naar een mogelijke verklaring:





Joseph Schumpeter (een gekend econoom) omschreef een ondernemer als volgt:
Een persoon die bereid en in staat is een nieuw idee of uitvinding om te zetten in een succesvolle vernieuwing.




Op zich allemaal leuke omschrijvingen, alleen geeft het niet zo heel veel meer inzicht in de vraag wat het nu echt betekent.

dinsdag 25 januari 2011

Het juiste referentiekader

Wanneer je twee of meerdere dingen met elkaar vergelijkt, hanteer je (bewust of onbewust) altijd wel ergens een vergelijkingsbasis. Denk bijvoorbeeld aan de uitspraak: "ik ben te laat". Je kunt deze uitspraak pas doen wanneer je voor jezelf een 'norm' of 'doel' hebt opgelegd, en je daarmee dus aangeeft wat in die specifieke situatie het begrip "op tijd" (en dan ook "te laat") eigenlijk is.
Zo'n norm of doel of vergelijkingsbasis, kunnen we dus aanzien als de referentie die je voor jezelf gebruikt.
Het kan ook gebeuren dat je niet zelf voor die referentie gekozen hebt, en je die eigenlijk wordt opgedrongen. Dat is een aspect waar we op het einde van dit stukje op terugkomen.

Dit is een heel eenvoudig principe dat je wel honderden keren per dag toepast: in op tijd komen, in dingen leuk vinden, in dingen lekker vinden, ... telkens hanteer je voor jezelf wel een referentie om te kunnen oordelen.
In het beleven van geluk speelt dit dan ook mee.
Wanneer voel je jezelf gelukkig? Wanneer voel je jezelf ongelukkig?
Om hierover te kunnen oordelen, hanteer je ook weer een referentie.

Voor sommige zaken is zo'n referentie heel duidelijk: ik moet om 16u toekomen, en het is me al dan niet gelukt, dus dat bepaalt op een heel heldere en transparantie wijze of je geslaagd bent of niet.
Voor andere zaken zal de referentie die we voor onszelf gebruiken helemaal niet zo uitgesproken zijn, en is het eerder een onuitgesproken norm die toch ergens in ons binnenste een eigen leventje heeft. Bijvoorbeeld bij het beleven van geluk zal niet iedereen even helder, objectief en transparant kunnen uitdrukken wat de precieze referentie is voor persoonlijk geluk.


Leven binnen het juiste referentiekader, kan nochtans heel veel zelf opgelegde stress en druk vermijden.
Een paar voorbeelden:



  • Kim Clijsters, lang de nummer één in het vrouwentennis, hing in 2007 haar racket aan de haak. In 2008 werd ze mama van haar dochtertje Jada. En in 2009 maakte Kim een enorm indrukwekkende comeback.
    De "nieuwe" Kim tennist rustiger, meer ontspannen en veel beter dan ooit.
    Haar referentiekader is dan ook volledig bijgesteld. Plots is tennis niet meer het belangrijkste in haar leven. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de druk eraf is. Ze heeft zelf voor die comeback gekozen, en dat doet ze omdat ze tennis gewoon leuk vindt. Nu tennist ze dan ook vanuit het oogpunt van plezier en vermaak. Bovendien is er nu iets veel groters in haar leven, namelijk haar kleine spruit.
    En dat maakt dat die ene overwinning meer of minder het eigenlijk niet meer zal maken. Want of ze nu wint of verliest, kleine Jada zal altijd trots zijn op mama Kim. Die wetenschap is dan uiteraard enorm geruststellend en stress-verlagend.
    Het één hoeft echter het ander niet in de weg te staan. Want ook vanuit plezier kun je perfect streven naar perfectie en de hoogste prestatie. Het juiste referentiekader plaatst echter alles terug op het juiste niveau wanneer het nodig is.


  • Een ander voorbeeld is Usain Bolt, de Jamaicaanse spurter. Elke wedstrijd waar Usain aan de start verschijnt, valt er wel iets te beleven. Hij steelt de show, bespeelt het publiek, is extreem ontspannen, en realiseert toch fenomenale prestaties.
    Ook hier speelt het referentiekader een grote rol. Bolt windt er geen doekjes om dat hij "een grotere missie" heeft. Hij wil de allerbeste spurter ooit worden, hij wil een fenomeen zijn. Hiermee legt hij de lat voor zichzelf zeer hoog, en tegelijk neemt hij op die manier de druk weg van elke individuele wedstrijd. Voor hem is elke wedstrijd niet meer dan een klein stapje in zijn grote uitdaging. En wanneer een klein stapje eens zou mislukken, en hij uiteindelijk toch het fenomeen wordt dat hij wil worden, dan zal niemand ooit nog iets zeggen over die ene kleine wedstrijd die hij niet gewonnen heeft.
    Of om het anders te zeggen: hij hoeft niet elke veldslag in zijn voordeel te bekampen om zijn oorlog te winnen.
    En op deze manier neemt Usain Bolt dan ook een hele hoop druk en stress weg, omdat zijn echte doel in het grotere geheel zit.


  • Ook in op religieus vlak kunnen we zo'n referentiekader van een "groter geheel" terugvinden. Neem bijvoorbeeld het boeddhisme. Binnen dat geloof spreekt men van "samsara", wat staat voor een eindeloze cyclus van wedergeboorte. Wanneer iemand uitgaat van dat principe van "samsara", krijgt elke vorm van succes of falen in het dagelijkse leven natuurlijk een heel andere betekenis.



Door jezelf in het juiste referentiekader te plaatsen, en voor jezelf dus de juiste referenties te creëren, kun je er voor zorgen dat je aandacht meer gaat naar dat wat echt belangrijk is, en je daardoor minder wordt afgeleid door de bijzaken. Dat heeft dan weer als logisch gevolg dat je slaagkansen om succesvol te zijn tov je referentie beduidend vergroten.


Om af te sluiten, toch nog twee bemerkingen hierbij:

  1. Voor sommigen zal dit misschien overkomen als "relativeren". Persoonlijk vind ik dat relativeren eerder een negatieve bijklank heeft. Een bijklank van "trek het je niet aan", of "geef er niet om". Dit is een eindig gegeven, want je kunt niet alles in en om je heen uitschakelen om er niet meer om te geven.
    De dingen bekijken in het juiste referentiekader, heeft voor mij eerder een positieve bijklank, want daardoor zie je het grotere geheel, en kun je veel doelgerichter aan de slag gaan.
  2. Zoals in het begin van de tekst aangegeven, zul je niet elk referentiekader zelf kunnen bepalen. Sommige referenties worden opgelegd. Bijvoorbeeld het verkeersreglement. De wet is de referentie, iedereen die afwijkt tov die referentie begaat dan een overtreding.
    Hier komt het er dan ook op aan om jezelf echt wel te overtuigen dat je niet bedrogen wordt door je eigen perceptie, want bij heel veel van die 'sociaal opgelegde' referentiekaders heb je zelf toch nog invloed!
Samengevat, voor jezelf het juiste referentiekader creëren, kan je helpen om je focus juist te zetten en te houden, je niet te laten afleiden door banaliteiten of triviale zaken, en helpt je vooral ook om de keuzes te maken die nodig zijn in je leven.

Ben je gelukkig of niet? Met het juiste referentiekader kies je er zelf voor!
En wat is juist? Dat antwoord zal je enkel in jezelf vinden...


.

dinsdag 18 januari 2011

Het beste in jezelf

Paul Potts is ondertussen bijna een fenomeen.
Toch blijft het verhaal van zijn ontdekking een prachtige inspiratiebron:



Een doodgewone man, met een doodgewone job, die ergens wel een talent heeft, maar dat eigenlijk niet wil toegeven. Het zijn trouwens een paar van zijn vrienden die hem voor de wedstrijd hebben ingeschreven. Hijzelf vond dat hij niet goed genoeg was om hieraan deel te nemen.
Zenuwachtig en overvallen door de show en alles wat daar mee te maken heeft, stap hij het podium op.
De jury is eerst totaal niet overtuigd. Tot hij zijn eerste noten zingt.
De zaal keurt het onmiddellijk goed, de jury weet niet wat hen overkomt. En naarmate het lied op z'n einde loopt, houden de emoties iedereen in hun greep.
De staande ovatie van het publiek en de volledig open, ontvankelijke blikken van de jury spreken boekdelen, de woorden "this was a complete breath of fresh air" verwoorden dan ook alles.
En dat allemaal in een paar minuten tijd!

Dit is dan ook het mooiste voorbeeld van wat coaching voor iemand kan betekenen. We bezitten allemaal een talent, we bezitten allemaal dingen waar we in kunnen uitblinken. Het komt er alleen op aan om het pad te effenen zodat deze verborgen talenten volledig tot uiting kunnen komen.
In het geval van Paul Potts was de push om hem te laten deelnemen aan deze wedstrijd voldoende. Vanaf daar was zijn weg gestart, en groeide hij uit tot een wereldberoemde artiest.

Niet bij iedereen zal het op dezelfde wijze kunnen en moeten gebeuren. Dat is dan ook de kracht van coaching: een specifieke weg zoeken die er voor zorgt dat het beste in jezelf naar boven komt!

Wat heb jij nog nodig om je talenten verder te cultiveren?


.

maandag 10 januari 2011

Spiegelneuronen

Als we onze geluksbeleving zo hoog mogelijk willen houden, dan zijn er een aantal factoren waar we bij onszelf op kunnen letten en aan kunnen werken. We moeten echter ook aandacht hebben voor de dingen die om ons heen gebeuren.

In de jaren 90 werd een onderzoek verricht op de hersenactiviteit van een makaak aap bij het openen van een nootje. Om dat onderzoek te verrichten, zat de aap in een MRI scanner, en kreeg hij regelmatig nootjes toegeschoven. Via de scanner konden de onderzoekers bekijken welke activiteit er zich afspeelde in de hersenen van de aap terwijl hij dat nootje opende.
Tijdens het onderzoek liep er ook iets "mis". Een onderzoeker die niets van het onderzoek wist, liep totaal onwetend het laboratorium waar de MRI scanner stond opgesteld binnen, en trof daar een schaal met nootjes aan. Zonder er verder bij na te denken, nam hij een nootje, opende het en smulde het op.
De aap zat op dat moment nog altijd in de scanner, en keek toe hoe de onderzoeker het nootje nam en opende. Als bij wonder gaf de scanner dezelfde hersenactiviteit weer als wanneer de makaak het nootje zelf openmaakte.
De onderzoekers dachten eerst dat er iets mis was met de scanner, en kalibreerden alles opnieuw. Om zich ervan te overtuigen dat alles nu wel terug goed functioneerde, herhaalde ze het experiment en mocht de aap opnieuw toekijken hoe een onderzoeker een nootje opende. Zelfs na de kalibratie gaf de scanner dezelfde hersenactiviteit weer.

Dit gegeven werd achteraf nog veel uitgebreider en breder getest en onderzocht met allerlei soorten zoogdieren en dus ook mensen. Men is zo gekomen tot het ontdekken en definiëren van spiegelneuronen.
Zonder volledig in het onderzoek te duiken, is dit iets dat we van nature uit wel herkennen. Hoe dikwijls gebeurt het niet dat baby's beginnen mee te wenen wanneer één baby huilt.
Op zich is er met de andere baby's niets mis, alleen beleven ze door hun spiegelneuronen hetzelfde als de baby die als eerste begon te wenen.

Datzelfde kunnen we dan ook doortrekken naar onze geluksbeleving. Wanneer de mensen om ons heen gelukkig en inspirerend zijn, zullen we dit overnemen. Langs de andere kant, wanneer we in een uitputtende, depressieve omgeving vertoeven, zullen we ons langzaam spiegelen aan en met dat negatieve gevoel.

Als we willen streven naar totaal geluk, dan is het vanuit die insteek ook heel belangrijk om rekening te houden met onze omgeving. Zet de juiste, gelukkige en inspirerende mensen om je heen, en je zal het effect snel genoeg merken. Wanneer je echter gedeprimeerde of negatieve personen tegen het lijf loopt, kun je hen best op weg zetten om in een gelukkige omgeving terecht te komen, of zelf sterk genoeg te zijn dat zij zich aan jou spiegelen, en niet andersom.

Deze invloed van de omgeving op ons geluksgevoel, wordt ook bevestigd vanuit andere onderzoeken die aangeven van de verschillende relaties die we met de mensen om ons heen hebben, de meest invloedrijke factor is om tot een bevredigend geluksgevoel te komen.


Met dit allemaal in het achterhoofd, kunnen we dit samenvatten als: zorg voor de juiste, gelukkige omgeving om je heen, en let's connect!


.

zondag 2 januari 2011

Geluk als cadeautje



De traditie wil dat er in mijn familie met Nieuwjaar cadeautjes worden uitgedeeld. En dit jaar heb ik een fantastisch cadeau gekregen: de Hoppediz fleece cover.


Voor zij die het niet kennen: het is een soort fleece dekentje voor een kindje dat in een draagdoek zit. Op die manier heeft het kindje het lekker warm in de draagdoek bij deze koudere temperaturen, en hoeft de dragende ouder ook niet te sukkelen met een nog half openstaande jas en sjaal.



Los van de omschrijving van deze cover, heeft dit stukje stof er mij terug toe aangezet om een wandelingetje te gaan maken met mijn zoontje in de draagdoek. Door de koude temperaturen, de sneeuw en het gure winterweer was dit weeral een tijdje geleden.

Tijdens ons wandelingetje viel het mij op in hoeveel huiskamers de TV staat te spelen. Dit deed me terugdenken aan een paar recent uitgevoerde onderzoeken. Enkele resultaten daarvan:

  • Peuters die op 2-jarige leeftijd veel TV gekeken hebben, scoren later minder goed voor wiskunde op school en op de leeftijd van 10 jaar bleken ze meer overgewicht te hebben en minder ontwikkelde sociale vaardigheden.
  • Jonge kinderen hebben 10% meer kans op aandachtsproblemen per uur dat ze per dag TV kijken.
  • Bij 14 jarigen bleken er vanaf 3 uur TV per dag duidelijke leerproblemen te ontstaan.

En alsof deze cijfers nog niet schokkend genoeg zijn, blijkt TV ook nog eens een negatieve invloed te hebben op ons geluksgevoel.
Onderzoek toont aan dat je persoonlijke geluksgevoel met 5% zakt per uur dat je per dag TV kijkt.

Met al deze wetenschap op zak, lijkt een wandelingetje met de draagdoek een veel leuker en beter alternatief!
En wanneer je dan ook nog weet dat "Actief zijn" de 2de plaats inneemt op het lijstje van zaken die de grootste positieve invloed hebben op ons geluksgevoel, dan hebben mijn zoontje en ik niet zomaar een draagdoek cover cadeau gekregen. Neen, dan hebben wij eigenlijk een pakketje geluk gekregen! En wat voor een mooier cadeau kan je nu krijgen dan dat?

Bij deze wens ik jullie dan ook allemaal een zeer 'gelukkig' en actief 2011 (zonder al te veel TV)!

.